मेरो परिचय , मेरो कवितामा

"मेरो परिचय , मेरो कवितामा "

मेरो परिचय कसरी दिलाऊ !
मेरो चिनारी कसरी खुलाऊ !!
कबि म हैन काब्य सिर्जनाको !
न पोख्त नै छु छन्द कविताको !!
----१----------------------------
सोहोरी मनको बह एक लेख्छु !
पीडा र बेदना कलमले म पोख्छु !!
सिर्जेर पंक्ति बनेछ तुक्का !
स्वयं दर्पण बनी कबिता !!
---२------------------------
म चाँदनीको उज्यालो रमाउछु !
नौलाख तारा गनेर रमाउछु !!
यही रमणीय शब्द जुनतारा !
सिगारिएछ है बनी कबिता !!
----------३------------------
झरनाको पानी छचल्केर झर्छ !
यही छचल्कोले दुई शब्द कोर्छ !!
छताछुल्ल पोखिई  हृदयमा  !
सिर्जित भएछ अर्को कबिता !!
-----४------------------------------
सप्तरंग इन्द्रेणीले रंग छर्छ !
मनको भावमा एक दृष्टि पर्छ !!
रंगले उमार्छ शब्द सिर्जनामा !
टुपुल्किएर भई कबिता !!
--------(समाप्त)---------------
--इ. दीपक यात्री
सिनियर इञ्जिनिएर ;भेरिएन सिस्टम
पोखरा लेखनाथ -२७ ; अर्चले ;कास्की नेपाल
हाल: हैदराबाद भारतमा कार्यरत

कोदो रोपाई

असारको धान रोपाई लगत्तै कोदो रोपाई शुरु भएछ नि !
आफु एकजना बाउसेले मकै काटेको बाझो बारीमा खन्दै पाचजना खेतालाहरुलाई रोप्न पुर्याएको दुइ दशक पुगेछ क्यार !
तिनै दिनको सम्झनामा केही पंक्ति कोर्दै :

"कोदो रोपाई "

किसानको सानो खेतबारीलाई !
कोदालीले नै जमीन पल्टाई !!
खोस्रेर माटो बीऊ लगाई !
गर्दैछु हामी कोदो रोपाई !!
----१---------------------
बर्षातको पानी र भेल छोपी !
असारको खेत रोपेर सकी !!
खन्दैछौ बारी माटो पल्टाई !
गर्दैछु हामी कोदो रोपाई !!
-------------------२-------------
न हल गोरु न त् कुलो पानी !
न त् चाहिने नै जलको सिचाई !!
डल्ले माटोलाई धुले बनाई!
गर्दैछु हामी कोदो रोपाई !!
--------------३------------
कोदो त् हाम्रो बहुमुल्य खेती !
दिनको खाजा कोदाकै हो रोटी !!
उब्जाऔ फलाऔ बारी मोलाई !
गर्दैछु हामी कोदो रोपाई !!
-------------४----------------

साउने सक्रान्ति

आज साउने सक्रान्ति :दिनभरि तिहिरे कुटेर ,कागभलायो, कुरिलो,कुकुर डाइनो, पानीसरो,पुरेनी,गलेनी बटुल्दै | अनि साँझमा यिनै औषधीजन्य बस्तुहरु जलाउदै शिबको पुजा गर्ने गरेको दिन | राति पुजा सकेर अगुल्टा चौतर्फी मिल्काउदै लुतो फालेर हरिया मकैको न्वागी खाएको दिन | परदेशमा आफ्नो संस्कृति मनाउन नपाएपनि सम्झनामा केही लेख्दा रमाइलो लाग्ने रहेछ |

"साउने सक्रान्ति "

वर्षाऋतुको आगमन संगै !
हरिया खेतबारी टलके अचम्मै !!
खेतरोपी सकी फेर्दै श्वास शान्ति !
मनाऔ रमाइलो साउने सक्रान्ति !!
-------------------१----------------
कुकुर डाइनो र काग भलायो !
कुरिलो,पानीसरो सब जुटाओं !!
पुरेनी गलेनी जलाउदै बासन्ती !
मनाऔ रमाइलो साउने सक्रान्ति !!
----------------२----------------------
अगुल्टो फाल्दै लुतो भगाइ !
तिहिरेले हात रंगीन बनाई !!
चौमासमा दान,बनौ पाप मुक्ति !
मनाऔ रमाइलो साउने सक्रान्ति !!
-----------------३----------------------
ओढेर छाता बारीषलाई थमाई !
आदित्य स्तोत्र र मन्त्र सुनाई !!
फालेर लुतो;खाऔ मकैको न्वागी !
मनाऔ रमाइलो साउने सक्रान्ति !!
-----------------------(समाप्त)----------

म हली

यी प्यारा हलीहरु जसले बर्षेनी साहुको बाली लगाऊछन् | बर्षातमा खेत जोत्छन, धानको रोपाई गराउछन् | हिउदमा टारीबारी जोत्छन,मकै गहु फलाऊछन् |हलो,जुवा,लिड्को,सादे,भन्दा अरुथोक बोक्न जानेका छैनन् |
यिनीहरु गाउघरमा मेरा हितैषी मित्र थिए | म उच्च अध्ययनको निम्ति बिदेसीए र प्राबिधिक पेशेवर भएर बिदेशमै रुमल्लिए | तर यी दिग्गज हितैषिहरुको याद मन मष्तिष्कमा उत्तिकै ताजै छ |
यिनै बीर पौरखीहरुको सम्मानमा दुई पंक्तिहरु कोर्दै :
" म हली "

देउरालीमा घाम झुल्केको देखी |
निक्ले म बीर्तातिर लौरो टेकी ||
लगाई शिरमा त् छत्रिको टोपी |
हिडे म जोत्न हलो जुवा बोकी ||
--------------------१--------------------
माले र तारे हलको जुवारी |
असारे गीत भाका हाली हाली ||
लैबरी गाउदै खादै सेल रोटी |
हिडे म जोत्न हलो जुवा बोकी ||
--------------२---------------------
मानो रोपेर मुरी फलाउन |
गाभो गाडेर बाला झुलाउन ||
खहरेको भेल र बाढी छोपी |
हिडे म जोत्न हलो जुवा बोकी ||
--------------------३---------------
डल्लेठो हातमा,अर्कोमा कोदाली |
खुर्पेटो कम्मर भित्र पसाली ||
फुटाई डल्ला धर्तीलाई जोती |
हिडे म जोत्न हलो जुवा बोकी ||
----------------४---------------------
(समाप्त)
--- इ.दीपक यात्री ;लेखनाथ-६ कास्की नेपाल
हाल: हैदराबाद भारत

दैब हरे

"दैब हरे !"

खाने पेट भोको नै छ,निल्ने गला अझै सुक्खा !
दैब हरे ! कति पिर्छस आंग पेट खाली हुदा !!
पतिदेव बिदेसिए दीइ बट्टा सिन्दुरको !
दैब हरे ! मुर्ती पनि बिलाईदिइस मन्दिरको !!
---------------१--------------------------------------
सानो एउटा भलै बच्चो अर्को दुधे तोतेबोली !
दैब हरे ! टिपीलागिस गाइ भैसी कठैबरी !!
एउटा बच्चो बुबु भन्छ अर्को हेर्छ रित्तो गोठ !
दैब हरे ! उडाइलगिस छानो भित्तो आगन चोक !!
------------------२---------------------------------------
बूढा ससु,बुढी सासु झरिरहेछन आशु झरी !
दैब हरे ! बनाईगइस गाऊ बस्ती घाटै सरी !!
तोते बोली बोल्ने नानी बोली रुक्यो निस्सासेर !
दैब हरे ! उडाइलगिस गास,वास बगाएर !!
----------३----------------------------------------------

     समाप्त 

साच्चै अर्चले अति सुन्दर छ

मेरो प्यारो अर्चले गाऊ;कविशिरोमणि जन्मेको गाऊ |
मेरो प्यारो लेखनाथ नगर ;सात तालको नगर |
बाल्यकालमा उकाली ओराली गरेका बाटाघाटा र भीरपाखाहरु,घासपात र बनिबुतो गरेका बनजंगलहरु,अर्मपर्म गरेका खेतबारीहरु र लेखपढ गरेको स्कूल अनि सहपाठीहरू |
सम्झदै भक्कानो फुटेर आउछ |
मैले प्राबिधिक पेशेवरको रुपमा बिदेशी कार्यालयको कामखातिर अमेरिका,यूरोप र एसियाका मनग्गे राष्ट्रहरुको भ्रमण गरे तर आफ्नो गाऊजस्तो शालीन र सुन्दर दृश्यहरु मेरो आखा,मष्तिस्क र आत्मालाई लाग्न सकेन | यही आत्मिय भाबहरुलाइ शब्दहरुमा पस्कदै :

"साच्चै अर्चले अति सुन्दर छ "

सातैतालको यो संगम थलो |
भित्तेरी काउरे पाखा पखेरो ||
पूर्वमा दिपांग अनि बेगनास |
साच्चै अर्चले अति सुन्दर छ ||
---------------१--------------------------
उत्तरमा शालीन हिमगिरी |
अन्नपूर्ण र सेतो धौलागिरी ||
पश्चिममा बेशी खास्टे ताल छ |
साच्चै अर्चले अति सुन्दर छ ||
---------------२----------------------
धारापानी र ठुलो पधेरो |
बुढाको चौर खेल्ने पखेरो ||
सुमीडाडा स्कूल प्राथमिक |
साच्चै अर्चले अति सुन्दर छ ||
-------------३--------------
जन्मेर कबि बने शिरोमणी |
बुद्धि बिनोद र तरुण तपसी ||
जन्मायो गाऊ कबि लेखनाथ |
साच्चै अर्चले अति सुन्दर छ ||
------------------४-------------------
काटौंन भन्ज्यांग डाडानाकबाट |
पैदल लाग्ला सवाघण्टा एक ||
हेरौ पोखराको सौम्य दृश्य |
साच्चै अर्चले अति सुन्दर छ ||
------------५---------------------
पूर्वमा घाम झुल्किदा खेरी |
टल्कीन्छ हिमाल बनी सुनेली ||
राखिको डाडा टाढा कास्कीकोट | |
साच्चै अर्चले अति सुन्दर छ ||
---------६-----------------
(समाप्त)
--- इ.दीपक यात्री ;लेखनाथ-६ कास्की नेपाल
हाल: हैदराबाद भारत
कृपया : यो कविता पढीसकेपछी सबै जनहरु पोखराजादा अनिबार्य अर्चले पनि गइदिन सादर अनुरोध छ |

पुत्रीको पनि भए पिता म

बिक्रम सम्बत २०७२ साल श्रावण २४ गते , तद अनुसार आगस्त ९ २०१५;आइतबार ;कृष्णपक्ष दशमी तिथि सुबह ५:३४ मिनटमा हामीलाई पुत्रीलाभ भयो |
म पहिल्यै एक पुत्रको पिता थिए ;अब एक पुत्रीको पनि |
यही क्षणलाई शब्दहरुमा प्रस्तुत गर्दै :

" पुत्रीको पनि भए पिता म "

विधिको बिधान भनु अथवा |
इश्वरको कृपा कहु अथवा ||
श्रावण कृष्णपक्ष दशमी दिन |
पुत्रीको पनि भए पिता म ||
---------------------अ ----------------
पिता म दीपक माता समुन्द्र |
सुमोद पुत्र छ नाबालक ||
चारै पुग्यौ हामी परिवारजन |
पुत्रीको पनि भए पिता म ||
----------------आ -----------------
फक्रेर फूल धर्तीमा आई |
विराजमान भइन सुपुत्री ||
हुर्कीबढी गरुन देब पालक |
पुत्रीको पनि भए पिता म ||
--------------इ ---------------------
न्वारनको पल नाम दिनलाई |
दुबिधा पर्यो हामी दम्पतीलाई ||
इन्दिरा गार्गी भृकुटी सीता त् |
पुत्रीको पनि भए पिता म ||
-----------ई--------------------------
(समाप्त )
नोट: न्वारनको दिनसम्म पनि उनको नाम जुराउन हामीलाई मुश्किल पर्यो |
इन्दिरा/गार्गी/भृकुटी/सीता ? अझै ठम्याउन सकिएन | यहाहरुको सुझाबको अपेक्षा गर्दछौ | ----
ई. दीपक यात्री
लेखनाथ -६ ;कास्की नेपाल
हाल: हैदराबाद भारतमा कार्यरत

जनम दिनको शुभकामनाले

मेरो जन्म दिनमा ....
सर्वप्रथम मेरो जीवनको अस्तित्वलाई मान्दै अनि कदर गर्दै मेरो जन्मदिनको सुनौलो मौका छोपेर यो वर्ष अगस्त २० तारेखमा फेसबुकको सुन्दर पानामार्फत मलाई शुभकामनारुपी मायाले भरिएको आशिरवाद दिने महानुभावहरुप्रति म हार्दिक कृतज्ञता साथै आभर प्रकट गर्दछु ।
हुन पनि यतिका आफ़न्तजनहरुको शुभकामना पाएपछि मलाई २०७२ मा पुनर्जन्म भएछु कि जस्तो लागेको छ |
यही खुशीको भाबहरुलाई शब्दहरुमा रुपान्तर गर्दै :

"जनम दिनको शुभकामनाले"
भदौरे चार ऋतु बर्षात |
घुमेर आयो यो सालगाठ ||
बढायो बर्ष थपिदिनाले |
जनम दिनको शुभकामनाले ||
--------------१------------------------
ठुलाकोटको सापकोटाबारी |
शुक्लपक्षको रात्री तीन घडी ||
मकर राशी तिथिमितिले |
जनम दिनको शुभकामनाले ||
----------२----------------------
तृतीय सन्तान पहिलो पुत्र |
भगवती मोहनाथको सुपुत्र ||
बुद्दिनाथ नाम देबगण हुनाले |
जनम दिनको शुभकामनाले ||
---------३-------------------------
एकैघरका दुइटा बुहारी |
जन्माएर पुत्र दो दौतरी ||
न्वारन दुइको एकै हुनाले |
जनम दिनको शुभकामनाले ||
------------४------------------------
राजु र दीपक नाम बदलीइ |
बोलाईयो दिज्यु र साथीसंगी ||
उही दीपक यो रम्छ कविताले |
जनम दिनको शुभकामनाले ||
-----------५---------------------
--- ( समाप्त )------
ई. दीपक यात्री
लेखनाथ -६ ;कास्की नेपाल
हाल: हैदराबाद भारतमा कार्यरत

कुनै दिन थिए गाउघरमा

"कुनै दिन थिए गाउघरमा "

कुनै दिन थिए गाउघरमा !
अर्चलेको पहाडी कन्दरामा !!
शुभ उठेर गाई गोठालो !
खुवाउदै बस्तुलाई कुनौरो !!
------------१ -----------------------
बिद्यालय थियो तीन कोश पर !
जंगलको बाटो गर्दै पैदल !!
सब बाल्यसखी बहस गर्दै !
शिक्षक र बिषय चर्चा गर्दै !!
-------------२-------------------
खाएर दुधभात स्कूल जान्थे !
पठनपाठन नियमित हुन्थे !!
पढाइको सब छ सात घन्टी !
बनाउने गर्थे सदा सदुपयोगी !!
-------------३ ----------------------
फर्किन्थ्यों उही बाटो भलाकुसारी !
पिठ्युमा धान पराल भारी !!
पुग्दा घरमा गाईभैसी बाख्रा !
पर्खीबसेका हुन्थे घासअन्न !!
------४----------------------
अन्न र घासअन्न भकारा फाली !
ठुलो पधेरासम्म गाग्री बोकी !!
गोबरको हात धोई पखाली !
बोकेर ल्याउथे पानी एक गाग्री  !!
   -----६ -----------------------
----------समाप्त ---------------------