दुइ खुट्टा टेक्न सजिलै सफल हुन्छ
अंतर्चेतानामा जेलिएको मान्छे
आखिर धर्तीमा अवतरित हुन्छ
आमाको काख च्यापिदै बाबुको हातमा पुग्छ
संसारको संस्कारभित्र आफू अरुको हुन्छ |
------------------------------------------------
मान्छे;
मान्छेकै परिधिभित्र बन्धित हुन्छ
उ बस्तुभाऊको बच्चा जस्तै
जन्मजात हिड्न बोल्नपनि सक्दैन
सायद यसरी नहिड्नु नाबोल्नुमै उ पूर्ण ठहरिन्छ
नारीको सन्ध्याबाट सृष्टी भएको नाङ्गो मान्छे
धरती टेक्नुसंगै उसका अंगहरु ढाकिन्छन
सायद यसरी ढाकिनाले नै उ मान्छे भएको हुनसक्छ|
छैटौ एघारऔ र बर्षौका दिनहरु निम्ताऊदै
उ धर्तिमाथि आफ्नो विजय देखाउछ
सायद;यसरी देखाउनुबाटनै
उसको मान्छेबन्ने शक्ति उद्घाटित हुन्छ |
--------------------------------------------------
अ हँ चाहिदैन चाहिदैन
पशुको जस्तो
जन्मजात हिड्ने र बोल्ने शक्ति मान्छेलाई
यहाँ त् बोल्नुभन्दा धेरै अघि
असत्य र झूठहरु जान्नुपर्दोरहेछ
धर्तीमा आउनुसंगै शरीर ढाकेर
आफू अलिकति अदृश्य बनेको भानपर्दै
आफ्नो गोपनियता सम्झी लुकाउनुपर्दो रहेछ
अरु मान्छेभन्दा चलाख सम्झी
अलिकति छिपाउन सिक्नुपर्दोरहेछ
धर्तीमा खुट्टा राख्नुसंगै
उत्सव र समारोहको शान देखाउन जन्नुपर्दोरहेछ |
-------------------------------------------
त्येसैले त म मान्छे;
झन्डै एक बर्ष प्रयाश नगरी
अगाडी पछाडी हिड्न चाहन्न |
झन्डै दुइ बर्ष संसार अबलोकन नगरी
आफ्नो मुख फोर्न कदापी चाहन्न |
|त्यसैले त;
म मान्छे मान्छेको परिभाषा नगरी
म मान्छे मान्छेको यथार्थ नबुझी
मान्छे हुन चाहन्न
१ )उभिन
२)बोल्न
३) हिड्न
.
.
.
.(समाप्त )
दीपक यात्री
सिनिएर इन्जिनियर, भेरियन सिस्टम
लेखन मिति :कार्तिक १४ गते ,बि.स. २०५६
हाल : हैदराबाद ,भारत
स्थायी ठेगाना :लेखनाथ -६ ,अर्चले कास्की
