"बिडम्बना"
लटरम्म फलेको बयरको झाङ्गको फेदमा
धारिलो परेका काँडा हुदारहेछन
स्निग्ध सुगन्धित गुलाफको बोटमा
तीखा काँडा चिथोर्न तयार रहेछन
तर बिडम्बना ,
बयर खस्दा र फूल भूईमा झर्दा पनि
ती तीता काँडा त बोटमै हुदा रहेछन।
----------------१ -----------------------
हिराको टलक झैँ चम्केका चम्किला ताराहरु
अन्तत: झिसमिसेमा जूनसंगै झर्दारहेछन
आकाश छेडुला झैँ बढेका बासका लिङ्गाहरु
आखिर डालीमा चरी चढेपछि भुईतिर नुग्दारहेछन
तर बिडम्बना ,
त्यही नुगेको बासले पनि
सारा नेपालीको झुपडी ठड्याउने रहेछन।
--------२ ----------------------------
बर्षामा छ्यांगछ्यांग बगेका खहरे खोलाहरु
हिउदमा कसरी सपक्क सुक्दारहेछन
बर्षामा छयालफ्याल किनारा नाघेका नदीहरु
गृष्ममा कसरी किनारा छाडी बग्दारहेछन
तर बिडम्बना ,
सुकेको खहरे खोला र छोडेको किनारामा पनि
बालुवा त अवशेष हुदारहेछन।
-------------------३ ---------------------
शिशिरमा बिरूप भएर उजाडिएका रुखहरु
बसन्तमा कसरी पालुवासंगै पलाउदारहेछन
बसन्तपछि हरियाली कसरी झाङ्गिदै
श्रावण महिनामा ढपक्क ढाकिनेरहेछन
तर बिडम्बना ,
गुड बनाएर रुखमा बसेको चरा
हर ऋतु र याममा पनि रुखसंगै बस्ने रहेछन।
--------------४ ----------------------------
(समाप्त)
स्रष्टा : ड़ा दीपक यात्री
लेखनाथ-२७, कास्की
हाल :प्रमुख सूचना प्राबिधिक ,
नेपाल क्यान्सर हस्पिटल एण्ड रिसर्च सेन्टर
ललितपुर नेपाल
रचना मिति : २०७९ साल फाल्गुन १८ गते
No comments:
Post a Comment