परदेशीको सपना :
म परदेशमा बस्दै
स्वदेशको सम्झना बाडिरहेछु
जन्मभूमीको माया साटिरहेछु
मेरो सानो घरको झुपडी
पिरो धुवासंग आँसु झार्दैहोला
मेरो तलाबारीको तोरीबारी
सपनाजस्तै फुलेर पहेलियोहोला
मेरो पैतेको टारी खेत
उर्लेको बैश झैँ श्रावणमा बढ्दै होला
मेरो टाउके गराको बारी
मेरैलागि बाझो तिर्खा कुरिरहेको होला
-----------------१ --------------------
परदेशमा,
खेल्दै गरेको खेलौना देख्यो, छोराछोरी सम्झन्छु
फुल्दै गरेको फूल देख्यो, प्रियसी सम्झन्छु
ढल्दै गरेको सूर्य देख्यो , आमाबाबु सम्झन्छु
------------२ ---------------------
अरुको त के कुरा,
एकाबिहानै तरकारी पाक्दा
ठूलागराको साग नटिपेर पहेलियोकि लाग्छ
सूर्योदयसंग चिया पिउदै गर्दा
माली गाईको दुध गौवाभारी दुहेको याद आउछ
बिहानै खाना पस्कदै गर्दा
बुढी आमाको सुकेका हातले खाना पस्किए झैँ लाग्छ
----------३ -----------------------------------------
अब,
म सुन टिप्छु भनेर बिदेसिएको भए
आफ्नै माटामा सुन फलाउनेछु
जून टिप्छु भनेर परदेसिएको भए
आफ्नै आमाको ओठमा जून उदाउनेछु
परदेश परदेशमा रहेर कल्पनु सट्टा
आफ्नै आगनीमा बसेर कबिता फुराउनेछु
आफ्नै पिढीमा बसेर साहित्य सिर्ज्याउनेछु
---------------------४ -------------------------------
(समाप्त )
स्रष्टा : ड़ा दीपक यात्री
लेखनाथ-२७, कास्की
हाल :प्रमुख सूचना प्राबिधिक ,
नेपाल क्यान्सर हस्पिटल एण्ड रिसर्च सेन्टर, हरिसिद्दि
ललितपुर नेपाल
दिनांक : २०७९ साल माघ २६ गते
No comments:
Post a Comment